Czym jest znak towarowy? Przeważnie identyfikujemy go z procesem rejestracji w Urzędzie Patentowym i stosowaniem przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku Prawo własności intelektualnej. Jednak nie każdy wie, że ten znak może być również objęty ochroną prawa autorskiego. Brak tej świadomości może mieć swoje konsekwencje w przyszłości dla prowadzonej przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej.

Znakiem towarowym może być każde oznaczenie umożliwiające odróżnienie towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa oraz możliwe do przedstawienia w rejestrze znaków towarowych w sposób pozwalający na ustalenie jednoznacznego i dokładnego przedmiotu udzielonej ochrony (art. 120 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku Prawo własności przemysłowej). Znakiem towarowym może być w szczególności: wyraz, włącznie z nazwiskiem, rysunek, litera, cyfra, kolor, forma przestrzenna, w tym kształt towaru lub opakowania, a także dźwięk.

Z chwilą rejestracji znaku towarowego i objęcia go ochroną nabywa się prawo wyłącznego używania znaku w sposób zarobkowy lub zawodowy. Użycie znaku towarowego przez inny podmiot, aniżeli wynikający z rejestru Urzędu, może nieść za sobą poważne konsekwencje odszkodowawcze.

Jednocześnie powyższa ustawa nie ogranicza stosowanie innych ustaw, np. ustawy prawo autorskie do znaku towarowego, co ustawodawca dał wyraz w art. 1 ust. 2 ustawy, który stanowi, że przepisy ustawy prawo własności przemysłowej nie uchybiają ochronie przedmiotów (w tym znaków towarowych) przewidzianej w innych ustawach.

Kiedy znak towarowy będzie objęty przepisami prawa autorskiego? Wtedy, gdy ten znak będzie można uznać za utwór, tj. znajdziemy w nim przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze ustalonym w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, sposobu i przeznaczenia.

Jeśli znak towarowy jest autorstwa podmiotu posługującego się nim w obrocie gospodarczym lub rejestrującego w celu objęcia ochroną – nie ma problemu. Problem pojawia się, gdy podmiot nie jest autorem znaku. Zgłaszający rzadko są twórcami znaku, częściej logo wykonywane jest przez osoby lub podmioty trzecie specjalizujące się projektowaniem
znaków graficznych. Zakup znaku graficznego nie jest jednak jednoznaczny z nabyciem majątkowych praw autorskich do formy przedstawieniowej znaku, np. w sytuacji, jeżeli został wykonany przez projektanta graficznego, który działa na zlecenie biura projektowego.

Konsekwencją braku umów przenoszących autorskie prawa majątkowe do znaku lub zawarcia umów licencyjnych, może być zgłoszenie sprzeciwu przez autora znaku wobec zgłoszenia znaku towarowego w Urzędzie Patentowym, w trakcie trwającej procedury rejestracyjnej. Złożony sprzeciw w postępowaniu rejestracyjnym znaku towarowego doprowadzi do wydłużenia postępowania związanego z rejestracją znaku, na rzecz postępowania administracyjnego, dotyczącego rozpoznania sprzeciwu oraz zobowiąże zgłaszającego do wykazania praw do posługiwania się znakiem graficznym.

Jednakże w takiej sytuacji zgłaszający znak powinien zwrócić uwagę, czy faktycznie znak graficzny, który zakupił od firmy świadczącej usługi graficzne lub grafika, posiada m.in. indywidualny charakter (tj. czy takie dzieło już powstało, czy byłoby możliwe, że stworzy je inna osoba) lub, czy przejawia charakter twórczy (tj. czy jest oryginalny, wyróżnia się, itp.). W razie niespełnienia powyższych przesłanek znak graficzny nie będzie utworem, a w konsekwencji nie będzie podlegał ochronie prawa autorskiego.

Uznanie znaku towarowego za utwór podlega każdorazowej ocenie. W związku z tym nie każde użycie znaku będzie niosło za sobą niepożądane skutki w postaci negatywnej decyzji Urzędu Patentowego, postępowania odszkodowawczego, lub postępowania karnego. Jednakże, w przypadku zlecenia przygotowania znaku graficznego i późniejszego wykorzystania tego znaku, powinniśmy dokładnie zbadać umowę, czy w związku z nabyciem prawa do formy znaku, otrzymujemy również majątkowe prawo autorskie.

Kancelaria Mikulski i Wspólnicy od ponad 30 lat zapewnia ochronę i pomoc prawną sprzedającym i kupującym, od etapu poprzedzającego zawarcie umowy, przez transport, po etap jej wykonania, reklamacji, odstąpienia od umowy, lub etap dochodzenia roszczeń odszkodowawczych w sprawach krajowych i transgranicznych, również poza obszarem Unii Europejskiej.