Mamy to! Wygraliśmy ważny i kontrowersyjny spór między przedsiębiorcą a ZUS dotyczący zwrotu Pomocy covidowej z tzw. Tarczy. Sąd uchylił decyzję ZUS oddziału w Zabrzu, który odmawiał zwolnienia z opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych lub Fundusz Emerytur Pomostowych za okres od 1 listopada 2020 do 30 listopada 2020 roku. W sumie chodziło o 31 207,81 zł.

Sąd uznał, że sposób weryfikacji ZUS dotyczący prowadzenia przeważającej działalności gospodarczej wg. PKD nie przyczynia się do realizacji ustawy o COVID-19 i narusza zasadę równości wobec prawa. Przedsiębiorca spełnił warunki w art. 31zo ust. 10 ustawy o szczególnych rozwiązaniach w walce z COVID-19, potwierdzając spadek przychodu o 86% oraz 40% spadek przychodu z działalności gastronomicznej.

To ważna interpretacja przepisów, wskazująca, że deklaratywny wpis nie jest kluczowy – liczy się faktyczny stan prowadzonego biznesu.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych zastosował się do zaleceń Sądu i na podstawie dokumentów przedłożonych przez przedsiębiorcę ustalił, która z działalności jest przeważająca oraz jaki był rzeczywisty spadek obrotów. W konsekwencji ZUS zmienił decyzję i przyznał przedsiębiorcy zwolnienie zgodnie z wnioskiem.

W czasie pandemii Polska wypłaciła niemal 200 mld zł wsparcia, ratując miejsca pracy. Firmy, które korzystały z tarcz antycovidowych, teraz mają zwrócić Polskiemu Funduszowi Rozwoju łącznie 500 mln zł – wynika to z oceny Centralnego Biura Antykorupcyjnego (CBA) i dotyczy około 2 tys. małych i średnich firm, które skorzystały z tarcz PFR (1.0 i 2.0) w latach 2020 i 2021.

Punkty gastronomiczne odnotowały drastyczny spadek liczby klientów o 90 proc. w trakcie pierwszej fazy pandemii wiosną 2020 r. i o 60–70 proc. w trakcie kolejnej fali zamknięcia gospodarki.

Wiele z tych biznesów nie przetrwało tego kataklizmu.