Zachęcamy do zapoznania się ze zmianami dotyczącymi terminów przedawnienia roszczeń.

Nowe terminy przedawnienia roszczenia.

Do tej pory roszczenia – co do zasady – przedawniały się po upływie 10 lat, chyba że chodziło o takie roszczenia, które związane były z prowadzeniem działalności gospodarczej, bądź wynikały z obowiązku płatności tzw. świadczeń okresowych (klasyczny przykład stanowią opłaty za czynsz dzierżawy, czy też czynsz najmu). Wówczas termin ten wynosił 3 lata.

Od 9 lipca 2018 roku zasadniczy termin przedawnienia wynosi 6 lat, zaś termin trzyletni dotyczący świadczeń okresowych pozostaje bez zmian. Poniżej przedstawiamy szczegółowe wskazówki dotyczące nowych terminów przedawnienia.

Terminy przedawnienia dla konsumentów.

Roszczenia powstałe w stosunkach prawnych, w których jedną ze stron jest konsument, zgodnie z nową regulacją, zasadniczo przedawniać się powinny w terminie 6 lat (reguła ogólna). Świadczenia okresowe przedawniać się będą zaś po 3 latach, tak jak do tej pory. W mocy pozostają również szczegółowe reguły dotyczące niektórych roszczeń, jak np. przedawnienie za opóźniony, bądź odwołany lot  1 rok.

Co z roszczeniami, których już można wymagać?

Co dzieje się z roszczeniami, których termin przedawnienia już biegnie? Poniżej tłumaczymy, jaki wpływ na nasze roszczenia ma nowa ustawa. W tym celu należy rozważyć następujące warianty:

A) Nasze roszczenie stało się wymagalne dawniej, niż 6 lat temu, lecz nie dawniej niż 10 lat temu, np. w 2010 roku.

B) Nasze roszczenie stało się wymagalne nie dawniej, niż 6 lat temu, np. w roku 2015.

C) Jesteśmy konsumentami i nasze roszczenie powstało między 9 lipca 2008 roku, a 9 lipca 2018 roku.

Zgodnie ze zdaniem pierwszym ustępu 2. art. 5 nowelizacji, jeśli nowy termin przedawnienia (6 letni), jest krótszy niż termin dotychczasowy (10 lat), a więc mamy do czynienia z regułą ogólną, bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się z dniem wejścia w życie nowych przepisów.

Oznaczałoby to jednak, że wszystkie roszczenia, które podlegały regule ogólnej 10 lat, a więc nie byłyby to roszczenia związane z działalnością gospodarczą, bądź też inne, krótkie np. 3, 2 letnie, czy roczne, przedawniałyby się po 6 latach od wejścia w życie nowelizacji, a więc w roku 2024.

Poprzestanie na takiej regule doprowadziłoby do absurdalnych skutków, gdyż roszczenia wymagalne np. od ponad 8 lat uzyskałyby dodatkowe 6 lat! Dlatego też w kolejnym zdaniu ustawa stanowi, że: Jeżeli jednak przedawnienie, którego bieg terminu rozpoczął się przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, nastąpiłoby przy uwzględnieniu dotychczasowego terminu przedawnienia wcześniej, to przedawnienie następuje z upływem tego wcześniejszego terminu.

Tak więc w wariancie A) przedawnienie nastąpi w roku 2020, po 10 latach od powstania stanu wymagalności roszczenia. Natomiast w wariancie B), będzie to rok 2024, gdyż wedle starych przepisów roszczenia z 2015 przedawniłyby się w 2025 roku, a więc w terminie późniejszym.

W wariancie C) pozostaje w mocy termin 10 lat! – konsument odnośnie roszczeń powstałych przed nowelizacją, może korzystać ze „starego”, dłuższego terminu przedawnienia.

Uwaga na sposób obliczania terminów.

Kolejną nowość stanowi zmieniony sposób obliczania daty dziennej terminu przedawnienia!

Do tej pory był on dość prosty, tzn. przykładowo, jeśli roszczenie stało się wymagalne 7 kwietnia 2010 roku, stawałoby się ono przedawnione po 10 latach, czyli 7 kwietnia 2020 toku.

Zgodnie z nowym brzmieniem art. 118 k.c. koniec terminu przedawnienia przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego. Jeśli więc roszczenie stało się wymagalne 7 kwietnia 2016 roku, to ulegnie przedawnieniu wg nowych zasad 31 grudnia 2022 roku (po upływie 6 lat plus okres jaki pozostał do końca roku).