Ius est ars boni et aequi

z łac.:

Prawo jest sztuką tego, co dobre i słuszne,
Prawo jest sztuką czynienia tego, co dobre i słuszne
Prawo jest sztuką stosowania tego, co dobre i słuszne

To paremia prawnicza, która odnosi się do najbardziej podstawowych aspektów moralnych — dobra (bonum) i słuszności (aequitas), które powinny być fundamentami systemu prawa.

Prawo powinno być interpretowane i stosowane zawsze z ich uwzględnieniem.

Sentencja ta została sformułowana przez rzymskiego prawnika Celsusa. Znajdziemy ją w Digestach Justyniana (D. 1.1.1 pr.)

Jest sztuką i podstawą myślenia o prawie — przynajmniej dla mec. Andrzej Mikulski — ale i o muzyce!

A jeśli tak, to czego jest sztuką?

Można ją znaleźć wśród reguł orzekania przez sądy arbitrażowe / sądy polubowne — zwłaszcza, w regulaminach stałych sadów arbitrażowych, z prawem wyboru przez strony, w miejsce prawa stanowionego, lecz także na przykład w art.38 Statutu Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości. Przewiduje, iż Trybunał może wydać wyrok na podstawie zasady dobra i słuszności (ex aequo et bono).