Austriackie podejście do pracy i wyzwania dla obcokrajowców

Austriackie podejście do pracy i wiedzy dobrze oddają przysłowia, takie jak „Kiedy ciekawość dotyczy poważnych problemów, nazywa się ją żądzą wiedzy” (Marie von Ebner – Eschenbach). Odzwierciedla to nie tyle kult doskonałości, odpowiedzialność za jakościowe wykonanie powierzonych obowiązków.

Drugie przysłowie: „Kto dokładnie wie, czego chce, powinien być na tyle mądry, by zadowolić się połową”, podkreśla austriacką skłonność do oszczędności i umiaru, odróżniającą od stereotypowego niemieckiego perfekcjonizmu.

Z tym wiążą się też pewne słabości: powiedz Austriakowi, że ma w Krakowie do odebrania 1.000 szylingów austriackich (istniejących przed EUR), to wyda 2.000,-szylingów, by je odebrać.

A z innej beczki urządzenie domu, zdaniem Austriaka, ma być praktyczne i skromne. Dlatego Austriak uważa, że polskie zamiłowanie do urządzania z przepychem mieszkania lub domu jest wyrazem niepotrzebnej rozrzutności.

Motto Austrii — AEIOU

Motto Austrii — AEIOU stanowi kolejny klucz do zrozumienia austriackiej mentalności. Spośród wielu historycznych interpretacji tego akronimu, jedna szczególnie oddaje kod kulturowy narodu austriackiego: „amor electis, iniustis ordinor ultor” – „jestem kochany przez poddanych”. Ta interpretacja sugeruje, że za pozorną fasadą skrytości Austriaków kryje się przyjazne oblicze. Może właśnie stąd i nie tylko z sentymentu bierze się nasza krakowska, czy galicyjska miłość do śp. Nieboszczki Austrii Habsburgów.

Różnice między Austrią a Niemcami

Austriacy preferują dyplomatyczny i wyrafinowany styl komunikacji, wolniejszy i bardziej metodyczny proces decyzyjny, z większym naciskiem na osiągnięcie konsensusu. Dlatego mają już w swym języku takie starożytne słowa niemieckie jak „flexibility” czy „efficiency”, co wyraźnie wskazuje na wnikanie w tradycję i bogatą historię trendów anglosaskiej współczesności. Ponadto Austriacy wyraźniej rozgraniczają czas pracy od czasu wolnego, w porównaniu do swoich niemieckich sąsiadów. Jeśli w sobotę umawiać się biznesowo, to tylko w krótkich spodniach i z rakietą do tenisa pod pachą.

Wyzwania dla obcokrajowców

Dla obcokrajowców wysoki stopień formalności i hierarchii może stanowić wyzwanie. Powszechne używanie tytułów, preferowanie dyplomatycznego i pośredniego stylu komunikacji oraz głęboko zakorzenione aspekty etyki prawniczej mogą być trudne do zrozumienia i stosowania. Zrozumienie tych niuansów wymaga nie tylko znajomości prawa, ale także głębokiego zrozumienia austriackiej kultury, historii i tradycji. W nagrodę można zyskać trwałe i wartościowe relacje zawodowe.

Ale uwaga, otrzymanie korespondencji z zakończeniem: Mit vorzüglicher Hochachtung (z wyrazami głębokiego szacunku), lub: Hochachtungsvoll (z poważaniem), wcale nie musi oznaczać bardzo przyjaznego pozdrowienia z najwyższymi wyrazami szacunku i uznania, lecz podkreślać głęboki dystans, oficjalność relacji a często oczekiwanie na spełnienie stanowczego żądania, zwłaszcza gdy tak swój list zakończy austriacki adwokat.

Podsumowanie

A wszystkich chętnych do zapoznania się z austriackimi klimatami, którzy przybyli do Krakowa i chcą tu przetrwać, zachęcamy, by opanowali takie słowa, jak: sznycel (zamiast kotlet siekany), piszynger (w miejsce wafla czekoladowego), kajzerka (w miejsce małej, dzielonej na czworo  bułki), lub weka (w miejsce bułki paryskiej).

I ostrzegamy, w sklepie warzywnym „jarzynka” oznacza zestaw warzyw do rosołu (najlepiej na niedzielę), a nie wszystkie jarzyny w tym sklepie!

Mahlzeit! – Smacznego! (obiadu)

A na deser Apfelstrudel (jabłecznik) lub Sachertorte (tort Sachera), najlepiej ten z 1832 roku od młodszego szefa kuchni Franza (Sachera) dla księcia Klemensa von Metternich’a (i jego gości) z kawą po wiedeńsku, lub bawarką (herbatą z mlekiem), ale ta jakby już nie z Wiednia, lecz prosto z Krakowa. Entschuldigung (przepraszam).